Alweer veel om te vertellen...

Vrijdag, 28 november 2008
Vrijdagmiddag zijn we naar Peter en Thirza geweest. Aansluitend naar Veeris voor onze eerste maandviering. We waren erg benieuwd hoe dit zou gaan. Toen we aankwamen was het al een gezellige drukte. Veeris is echt een locatie om met veel mensen te zijn. Het eten rook al heerlijk. Twee mannen zaten al te smullen van de kip. Alles moest vlug, vlug want ze moesten naar Hato om het vliegtuig te halen. Zij hebben gezorgd dat de trekker voor het project van Lambert en Corien het doet. Lambert heeft een bananenplantage opgezet. Corien en Lambert krijgen steeds meer agrarische voorzieningen op Mount Pleasant. Er staat bij hen een echte stier, een koe en een kalf in de wei. Wij hebben er ook al plezier aan beleefd. Onze eerste echte melk op Curaçao en dat vers van de koe. Heerlijke pannenkoeken van gebakken.

Maar nu weer terug naar de maandviering. Cees moest het dit keer zonder Rommy stellen. Zij heeft een ernstig griepvirus te pakken. Alle kinderen van Hebron zijn hier al zowat door geveld. Het leek erop dat de vrijwilligers de dans ontsprongen, maar nu hebben wij dus ook onze eerste zieke. Cees deed het prima. De nieuwen, waaronder wij, werden voorgesteld. Marjolein, als zusje Marjolein. Dat schijnt toch aantrekkingskracht op de kinderen te hebben. De eersten hebben al aangegeven naar ons te willen voor een weekendje als zij aan de beurt zijn in het beloningssysteem van Hebron.

Fijn dat Cees bij alle nieuwkomers een zegen uitsprak. Jezus Christus is toch de bron waar wij uit moeten putten. Daarna heerlijk genieten van een dans die werd gedaan door wat vrijwilligers en de oudere jongens. Tante Iris, een wastante, droeg twee geweldige gedichten voor. Daarna heerlijk gesmuld van een Surinaamse maaltijd. Echt lekker, en natuurlijk veel te veel. Wij kregen ook nog mee naar huis voor de volgende dag.

Zaterdag, 29 november 2008
Zaterdag is een mooie dag. ’s Middags zijn we de stad in geweest. Erg warm. Aansluitend genoten van een heerlijke fruitsorbet. Gemaakt van echt vers fruit.

Zondag, 30 november 2008
Peter en Marjolein zijn ‘s middags op ontdekkingstocht geweest met de huurauto. Tegen zessen gingen we richting Veeris om met elkaar te eten. Dat wordt zo’n beetje traditie. Aansluitend zijn we met een heel stel naar Gerianne gereden. Daar zou de bijbelstudie geweest. Ze woont in een erg leuk appartementje achter het huis van Cees en Rommy. Als een echte gastvrouw voorzag ze ons van drinken. De bijbelstudie zelf was erg confronterend. In hoeverre vertrouw je echt op God. Gerianne had het heel goed uitgewerkt en kwam met pakkende voorbeelden. Vaak zeggen we op God te vertrouwen maar hebben we vaak een plan B en soms zelfs een plan C achter de hand. De avond was weer veel te snel afgelopen.

Maandag, 1 december 2008
Vandaag is onze oudste neef jarig. Frank, gefeliciteerd. En toen was het al weer maandag en moest de auto terug. Snik. Een andere huurauto laat iets langer op zich wachten. We dachten eerst dat we er een vanaf dinsdag konden krijgen maar nu is het de 15e geworden. Maandag was weer een echte regendag. De dag begon met zon. Dus snel de was gedaan. Maar… toen weer regen, regen, regen. Marjolein is ’s middags met een vrijwilligster de stad in gegaan. Alleen met de bus. En daar afgesproken. Best wel wat eng, vonden wij en zij zelf ook. Het is allemaal goed gegaan. Ze belde om te vertellen dat ze op Veeris bleef eten. Wij werden later door Karin opgehaald. Elke maandag is er om en om een bijbelstudie of een bidstond. Deze avond was er een bidstond.

Dinsdag, 2 december 2008
Weer een stralende dag. Gelukkig, want Marjolein zou ’s middags met Gerianne en een broer van haar met een vriend wat sightseeing doen. Dat was erg geslaagd. Moe en rood als een kreeft kwam ze terug. Ze waren met z’n allen van een 15 meter hoge rots in zee gesprongen. Verder waren ze heerlijk wezen banjeren door een natuurgebied. Wij hebben ons ook vermaakt. Willeke met een handwerkje. Wil je meer hierover weten kijk dan een op http://anneleindesign.com. Peter heeft een nieuwe hobby gevonden. Het spotten van grote passsagierschepen ;).

Woensdag, 3 december 2008
Vandaag begon een beetje rustig. Hoe ziet de dagindeling er een beetje uit. Peter doet als gewoonlijk zoveel mogelijk boodschappen op de fiets. Het huishouden is zo klaar. Daarna met elkaar koffie drinken. Voor je het weet is het al weer etenstijd. Daarna, voor zover mogelijk of behoefte, een siësta. Deze middag zouden we naar Hebron. We gingen iets later weg omdat Willeke erg moe was. Iets voor tweeën stonden we bij de bushalte. Na enige tijd kwam er een busje langs. We konden mee naar het centrum. De chauffeur is koud op weg of draait het terrein op van KFC (Kentucky Fried Chicken). Oké, we verbazen ons hier niet zo snel ergens over. Misschien een plaspauze? Maar nee hoor, na een poosje komt ze terug met een maaltijd. Tijdens het rijden zit ze heerlijk te genieten van haar kippetje. Wat ze niet op kan eten wordt hups, uit het autoraampje gegooid. Daar zullen de zwerfhonden dan wel weer plezier aan beleven. In de binnenstad is het even zoeken naar een bushalte die ons verder brengt. Na even zoeken hebben we het gevonden. We mogen meerijden met een bus. Jammer genoeg brengt deze chauffeur de mensen niet tot de deur. Tot overmaat van ramp worden we ook een straat te ver afgezet. Nou ja, ramp, we moeten alleen wat verder lopen. Gelukkig hadden we de plattegrond meegenomen. Na bijna anderhalf uur zijn we op de plek van bestemming.

De kleine kinderen rijden dan net weg met de vrijwilligers. Wel is tante Iris, de wastante, er en een Antilliaanse begeleidster voor de oudere jongens. Omdat tante Iris met de was bezig is gaat Willeke haar maar helpen. Peter is wat met de jongens aan het praten. Erg leuk om te zien dat het inderdaad waar is. Een tio, is toch wel heel bijzonder op Hebron.

Tante Iris is een gezellige praatster. Maar het moet gezegd, onze handen blijven wel in beweging. Willeke krijgt zowaar een complimentje over het keurige opvouwen.

Tegen 17.15 uur gaan we weer weg. We kunnen dan een lift van Arjan krijgen. We worden afgezet bij Peter en Thirza. Marjolein past daar op de kinderen. We eten met z’n allen een avondboterham. Het was een vermoeiende, maar geslaagde dag.

Donderdag, 4 december 2008
Weer een stralende dag. De gebruikelijke bezigheden. Tegen de avond gaan we pannenkoeken bakken. Eva, een vrijwilligster, neemt vanavond afscheid. Het wordt een amerikaanse fuif. Iedereen neemt wat te eten mee. Wij dus pannenkoeken, met stroop en poedersuiker. Erg benieuwd hoe het wordt ontvangen. De eerste vrijwilliger die wij zien vertrekken.

Vandaag zijn we hier nu precies een maand. Het lijkt al veel langer.

Het is ’s avonds een gezellige bedoening.