Nog meer nieuws...

Sinds vandaag hebben we internet. Heerlijk. Het wordt hopelijk wat makkelijker om dit weblog regelmatig bij te houden. De lange lappen tekst zijn ook niet alles. Maar... omdat we jullie graag willen laten delen in wat wij zoal meemaken hier nog een heel verhaal...

Vrijdag, 5 december 2008
Vandaag is het sinterklaas. Wij vieren het niet echt. Wel hebben we een paar weken terug yathzee gekocht als een vervroegd sinterklaaskado. Daar hebben we al veel plezier aan beleefd. Voor Marjolein was er natuurlijk een echte chocoladeletter van Verkade.

’s Middags gaan wij weer naar Hebron. Geertje had niet goed in de agenda gekeken en de meeste kinderen naar Veeris gebracht. Toen wij dan ook aankwamen leek het huis wel uitgestorven. Na even zoeken vonden we Ruchama met Daniel en Sara in de kamer van de kleintjes. Het is nog een beetje elkaar aftasten. Willeke heeft samen met Sara wat puzzles gemaakt. Dat kan Sara al heel goed. Peter had Raylison gematst. Raylison moest voor straf de vaat doen. Peter, onwetend van die straf, ziet Raylison bezig en biedt aan om te helpen. Even later komt Ruchama en ziet wat er is gebeurt. Raylison heeft een brede grijns op zijn gezicht als ze er een gevatte opmerking over maakt.

Kort daarna komt Geertje terug en gaan we naar Veeris. Eva en Jeanet worden naar Hato gebracht. Het is een gezellige drukte op Veeris. Veeris is echt een plek voor kinderen. Grote tuinen, ruimte, niet direkt een weg voor de deur. De trampoline die daar staat is voor de kinderen. Op Hebron was er geen veilige plek. De trampoline heeft enorm veel aantrekkingskracht en het is leuk om te zien hoe de kinderen er van genieten.

Met wat passen en meten gaat iedereen even later in de auto’s richting Hato. Nooit geweten dat er zoveel mensen in een auto passen. Het is een uitgelaten stoet die met Eva en Jeanet naar de incheckbalie van Martinair lopen. Iedereen helpt dragen. Er is geen wachtrij maar toch duurt het allemaal erg lang. De computers lopen een paar keer vast en Eva heeft te veel bagage. Dat is snel opgelost. Jeanet kan met veel creativiteit ruimte maken bij haar handbagage.

Na afloop gaan we met z’n allen een heerlijk ijsje eten. Nou ijsje, Peter en ik doen er samen mee. Het is een ongedwongen samen zijn. Raylison probeert van Eva haar nieuwe trui te krijgen. Maar dat gaat echt niet lukken. Die heeft ze speciaal gekocht om op Schiphol een beetje warmte te hebben tegen de kou. Ook heeft hij heel sneakie haar laptop op zijn rug gedaan. Misschien vergeet ze het wel. Maar ook dat gaat niet lukken. Pech Raylison.

Peter is Deltje nog even aan het plagen. Hij gaat bij Eva en Jeanet in de rij staan. Nee tio, roept Deltje. Ik ga ook mee, zegt Peter. Nee tio, roept Deltje en hij begint aan Peter zijn arm te trekken. Deltje krijgt door dat hij zelf niet sterk genoeg is. Dus roept hij de hulp in van tante Minja. Hij is helemaal blij als Peter uit de rij stapt.

Veel namen van kinderen die jullie hier lezen zeggen jullie misschien nog niet zo veel. Wil je meer weten kijk dan ook eens op http://www.hebron.an/. Daar worden de kinderen allemaal voorgesteld. Ook kun je dan op een foto zien wie wie is.

Na afloop worden we thuis afgezet. We zijn dan ook best moe. Maar het was uiteindelijk een geslaagde middag.

Bij thuiskomst wacht ons een verrassing. Thirza en Peter hebben een zelf gebakken gevulde speculaas koek gebracht. Een hij smaakt heerlijk. Knap hoor. De speculaaskruiden zijn door Thirza zelf samengesteld. Het lukt niet om ze te pakken te krijgen om te bedanken. Logisch want ze vieren het feest bij Lambert en Corien.

’s Avonds proberen we het gezellig te maken maar dat lukt niet helemaal. Alles wat we hier meemaken vraagt zijn tol. Ook dat hoort erbij. Vandaar dat we dat hier ook willen melden. Het is soms moeilijk om hier te zijn. Een ander land, cultuur. Een andere manier van leven.

Zaterdag, 6 december 2008
Vandaag is onze trouwdag. We willen het een feestelijke dag maken. ’s Morgens halen we herinneringen op aan deze voor ons zo bijzondere dag. De stemming slaat echter al snel om. Er is irritatie over en weer. Heel vervelend allemaal. De sfeer van gisteravond is weer aanwezig. We merken heel sterk geestelijke strijd. Het is soms moeilijk, ook om je dan vast te houden aan roeping. We spreken maar weer uit dat wij ons leven in Gods hand hebben gelegd. Als Hij wil dat wij hier zijn zal Hij ook voorzien. Allereerst in een huis.

Marjolein snapt niet goed wat er aan de hand is. We praten er met haar over. Dat de strategie van satan is om de huwelijken stuk te maken zodat de echtparen niet Gods wil kunnen doen. Daar waar strijd is is geen eenheid. En waar geen eenheid is kunnen we Gods liefde niet laten zien. Het is lastig te ervaren hoe reëel dit is. In Nederland werden we hier in de voorbereiding ook al mee geconfronteerd, maar hier gaat het weer op een andere manier.

Hierna wordt het toch nog gezellig. ’s Avonds gaat Peter naar de Pizzahut om twee heerlijke pizza’s te halen. De film Anna and the king hebben we bij ons en kunnen we op de laptop bekijken. Het wordt dus drie-dubbel genieten. Van een mooie film, lekker eten en het samen zijn.

Zondag, 7 december 2008
Willeke heeft vannacht slecht geslapen. ’s Morgens regent het pijpenstelen. Marjolein en Peter gaan met de bus naar de kerk. Bij terugkomst heeft Peter goed nieuws. Martijn Koole heeft een leuke woning voor ons gezien en er is een afspraak gemaakt voor een bezichtiging vanmiddag.

Om half drie worden we opgehaald door een gemeentelid die de overbuurman is van de woning. Het huis is van binnen klein maar erg gezellig. De badkamers zien er goed uit. De keuken is functioneel. Voordat we het weten hebben we een huurcontract van een half jaar. Bij het huis hoort een appartement maar dat is verhuurd. Wel jammer. Daar zouden we prima gasten kunnen onderbrengen. We hebben even kennis gemaakt met de spaans sprekende buurvrouw. Zij lijkt heel aardig. Nu kunnen we eindelijk internet regelen omdat we daar ook bereik hebben. Dus… binnenkort zullen we nog veel meer online zijn. Hoeven we niet meer van zulke lange lappen tekst in één keer te plaatsen.

We willen het nieuws delen met Cees en Rommy en Martijn, maar ze zijn geen van allen bereikbaar.

Zo meteen gaan we weer naar Veeris voor de wekelijkse maaltijd en bijbelstudie. Op Veeris genieten we van een heerlijke maaltijd. Dan komen de anderen al weer binnen voor de bijbelstudie. Eerst nog lekker ongedwongen kletsen met elkaar. Dan moeten we er toch echt aan geloven. Het onderwerp is hoe ga je met boosheid om. Interessant om te horen hier iedereen op zijn/haar manier mee omgaat.

Maandag, 8 december 2008
Vandaag wordt een drukke dag. Peter is erg veel op pad om alles te regelen voor een internet aansluiting. Voordat het zover is willen we eerst wel de verschillende mogelijkheden weten en de daarbij behorende kosten. Omdat we geen auto hebben dus veel op de fiets. Wat goed dat hij die heeft meegenomen.

's Middags komt Davita gezellig. Tegen het avondeten wordt ze weer opgehaald. Na de maaltijd zijn we allemaal erg moe. Alleen Marjolein heeft energie om nog naar de bijbelstudie te gaan. We besluiten af te bellen. Peter heeft nog niet gebeld of de zware vermoeidheid is weg. Erg vreemd om mee te maken en we beluiten om dus wel te gaan. Het wordt een fijne leerzame avond waarin Cees verder gaat met de verschillende onderdelen van gebed. Vanavond dus aanbidding.

Cees heeft nog goed nieuws. Er is toestemming binnengekomen om op Veeris te starten met gezinsvervangende huizen. De planning is nu dat hiermee ergens in augustus volgend jaar wordt gestart. Een antilliaanse architekt zal de huizen gaan ontwerpen. Er wordt multifunctioneel gebouwd zodat er ook kan worden overgestapt naar wonen in groepen. De bouwtekeningen die al klaar waren zijn blijkbaar niet geschikt. Erg benieuwd hoe dit verder gaat uitpakken.

Op dit moment is het voltallige bestuur van De Hoop op Curacao. Er zullen deze week veel gesprekken plaats vinden. Het liefst zouden wij hier bij willen zijn, maar dat gaat niet. We zijn erg benieuwd welke kant het opgaat met Hebron.

Bij thuiskomst vraagt Rommy of tijdens de kerstvakantie af en toe een kind een dag in huis willen nemen om zo het team wat te ontlasten. Erg benieuwd hoe dit gaat uitpakken en hoe praktisch dit is tijdens de verhuizing. We hopen binnenkort ook meer informatie te ontvangen over de verschillende kinderen en hun specifieke zorg.

Dindag, 9 december 2008
Vandaag zijn we al vroeg op pad. Marjolein wil zich hier graag in laten schrijven. De eerste stap in de procedure valt mee. We moeten een inschrijfformulier ophalen. Het is eerst even schrikken. Er staan zelfs mensen buiten te wachten. Toch zijn we vrij snel aan de beurt. Samen vullen we buiten het formulier in. Omdat er nog wat informatie ontbreekt besluiten we deze een andere keer in te leveren.

Een meisje komt huilend naar buiten. Geen idee wat er is gebeurd maar het zal wel tegen zitten. Haar vriend is gelukkig bij haar.

Peter heeft in de tussentijd bij Scarlett een internetaansluiting geregeld. Na nog even gewinkeld te hebben gaan we naar huis. De rest van de dag zitten we om de beurt achter internet om achterstallig werk in te halen.

Vanaf vandaag dus hopelijk vaker een berichtje...