Er is weer veel te vertellen...

Zondag, 23 november 2008
Het eten op Veeris, afgelopen zondag, was gezellig. Karin had weer voor een heerlijke maaltijd gezorgd. Een soort chinese rijsttafel. Vooral het “pindaprutje”, zoals zij het noemde, werd door iedereen eer aan gedaan. Er was nog even lichte consternatie toen een servet vlam vatte. We weten nu allemaal dat je dan vooral niet moet gaan blazen.

’s Avonds werd de groep groter. Minja had de centrale bijbelstudie voorbereid. Op een heel persoonlijke wijze vertelde zij over het gebed en hoe dit in haar persoonlijk leven een rol speelt. Daarna mochten we het meteen in praktijk brengen en gingen we in kleine groepjes uiteen om met en voor elkaar te bidden. De avond was veel te snel voorbij.

Maandag, 24 november 2008
Jippie, we hebben een huurauto. Onverantwoord duur maar zo nodig. Een weekje, langer is niet te betalen. Heerlijk, wat een luxe. Boodschappen doen. ’s Middags met Marjolein naar Daaibooibaai. Het water was heerlijk. Peter en Marjolein kregen niet genoeg van het onder water kijken naar vissen. Dat het af en toe wat sputterde mocht de pret niet drukken. Moe maar voldaan togen we huiswaarts.

Dinsdag, 25 november 2008
Ja, de auto staat er nog steeds. Wel zo handig, want Marjolein was nog niet in Punda, de binnenstad van Willemstad, geweest. Onderweg begon het al wat te regenen en tegen de tijd dat we een parkeerplek hadden gevonden goot het echt. Wat te doen. We zouden ook op verjaardagsvisite bij Cees en Rommy. Dat dan maar eerst doen. Het was even zoeken. Ze hebben een leuk en gezellig huis. Echt een thuis. We werden gastvrij onthaald met koffie en koek. Dit laatste was tevens lunch. Jongens wat een grote koffiekoeken. Peter heeft een handje (lees mondje) moeten helpen. Het was echt te veel. We waren nog niet de wijk bij hen uit of… de motor vond het welletjes. Het verhuurbedrijf gebeld en na even wachten stond de monteur met een andere wagen voor onze neus. Oké het kost wel wat maar… dan heb je ook wat. ’s Middags zou Corinne met de kinderen nog langs komen. Maar dat is verschoven naar donderdagmiddag.

Woensdag, 26 november 2008
De verjaardag van Willeke. Omdat we zaterdag iedereen hebben ontvangen wordt het een rustige dag. ’s Morgens om 9.00 uur werden we bij Hebron verwacht. Klokslag 9.00 uur stonden we voor de poort. We kregen een rondleiding en aansluitend hadden we een uitgebreid gesprek met elkaar. Er waren twee vrijwilligers in eigen tijd een kamer aan het verven. Ook was er nog iemand met de tl-lamp aan het prutsen. Hopelijk komt het af voor het vertrek van hem en zijn gezin aanstaande donderdag.

Tegen 12.00 uur gingen we weer verder. Even bij winkelcentrum Suikertuintje wezen kijken. Niet voor ons budget weggelegd, maar wel leuk om even rond te lopen. Er is daar bijvoorbeeld een Bruna. Zo heerlijk om een stukje Nederland mee te maken. Het is een totaal andere wereld. Echt de wereld van de mensen die goed verdienen op het eiland. Het geeft geen realistisch beeld van hoe het hier werkelijk is. Daarna na de AH. De Allerhande gaat standaard mee naar huis. Het is gewoon heerlijk om langs de schappen te lopen en al die vertrouwde spullen te zien liggen. Vooral kijken en weinig kopen. Duur, duur, duur. Om de verjaardag van Willeke te vieren hebben we een heerlijke fruitsap gekocht. Daarnaast nog wat noodzakelijke boodschappen. Geen taart, veel te prijzig. Marjolein vond dit niet kunnen en dacht een zelf te maken kwarktaart mee te nemen. Toen ze de prijzen van alle noodzakelijke ingredienten bij elkaar had opgeteld kwam zij toch ook tot de conclusie dat het te duur was. We hebben thuis nog heerlijke, door Thirza gemaakte, kaneelamandelkoekjes en de chocolaatjes die we gekregen hebben voor onze verjaardag. Die bewaren we voor speciale gelegenheden. Vandaag is dus zo’n dag. Dus ‘smiddags hebben wij genoten van een high tea met kaneelamandelkoekjes en chocola. Dat een mens hier zo blij van kan worden.

’s Middags zijn Peter en Marjolein naar het strand gegaan. Willeke bleef thuis. Zij had de afgelopen nacht erg weinig geslapen en wilde graag siesta houden. ’s Avonds hebben we met z’n allen een spel gedaan. Erg gezellig en leuk. Er waren nog wat telefoontjes uit Nederland. Heerlijk om die lieve stemmen te horen. En bij het ontbijt was er zelfs nog een kaart. Dank je wel zus.

Bij het controleren van de brievenbus bleek dat wij hier onze eerste blauwe envelop hebben ontvangen. Hij ging over de motorrijtuigenbelasting. Omdat wij de auto hebben verkocht en wel een factuur moesten betalen hebben we nu bericht dat het bedrag minus 1 euro wordt terug gestort. Heerlijk dat de belastingsdienst zo nauwkeurig is.

Donderdag, 27 november 2008
Vanmorgen waren we redelijk laat. Het was iets voor achten. Vlug de was in de emmers gezet en water gekookt. We wassen hier op de hand. De wasmachine heeft wat kuren en is erg duur in gebruik. Het is een amerikaanse bovenlader. Eerst gaat er heel veel water in, dan draait hij ongeveer 10 keer. Vervolgens wordt al het water, we schatten en litertje of 50, afgevoerd. Er gaat weer 50 liter in. Er wordt gespoeld en binnen een kwartier is de hele was klaar. Dan moet je vooral niet verwachten dat de was helderwit is. Het water dat in de wasmachine komt geeft namelijk bruine vlekken in de kleding. Niet erg fraai om mee rond te lopen. Voorlopig dus op de hand. Meteen een goede conditietraining. Waarom naar een sportschool als het zo ook kan?

Peter is vanmorgen naar een autoverhuurbedrijf geweest. Als het goed is hebben we vanaf dinsdag een huurauto, voorlopig voor een maand. Even wat prijsjes. De huidige huurauto kost 66 naf per dag. Voor een week is dit…462 naf. De auto die we volgende week krijgen kost 650 naf per maand. Dat scheelt toch. Het is de auto van Gerianne. We hebben er dus al in gereden. Oké als je de brug op moet bij Willemstad loopt de snelheid wel steeds verder terug, maar… hij rijdt en dat vinden wij het belangrijkste. Het is nog even spannend of 1 december echt gaat lukken. Volgens ons gaat Gerianne namelijk later weg. In ieder geval weten we dat we een goedkopere auto in het verschiet hebben.

De was die er nog lag is gestreken. Het was wel even schrikken toen Willeke de strijkkamer binnenkwam. Er was een hele plafond plaat neergestort. Het huisje lijkt zo lek als een zeef. Overal zijn lekkages. Bij ons in de slaapkamer, maar dat gaat redelijk goed. In de douche. Onder de porch, daar zijn gisteren twee plafondplaten neer gekomen. Misschien moeten we van die bouwhelmen aanschaffen. Hmm… maar eens over na denken.

We hopen vandaag de mensen die het huis beheren te bereiken. Ze waren een weekje met vakantie naar Columbia.

Peter heeft tussen de middag een heerlijke nasi met ei gekookt. Nu is het siesta tijd. Iedereen doet wat voor zichzelf.

Met een uurtje verwachten we Corien met de kinderen. Binnenkort horen jullie meer.

Wel kunnen we alvast vertellen dat de huurauto later komt. Gerianne heeft hem tot 15 december gehuurd. Was de eigenaar blijkbaar vergeten...