Zie haar eens genieten...

Zie haar eens genieten, onze jongste. Deze foto is als ik het goed heb gemaakt in de kerstvakantie. Deltje en Sarah zijn toen een dagje bij ons geweest. Deltje houdt van knuffelen.


Op de 1e Kerstdag waren Joey en Raylison bij ons. Hieronder zie je tio Peter, die Joey uitlegt hoe een Mijnenveger werkt. Dat kun je maar het beste doen als je samen op internet gaat zoeken. Het was een bijzondere dag. Joey houdt van alles wat met electronica te maken heeft. Echt een kind van zijn tijd. Je kunt én naar muziek luisteren én ontdekken wat een mijnenveger doet.

Een spelletje samen doen is erg leuk. Terwijl ik met de voorbereidingen van de lunch bezig ben waren "the kids" samen een spel Monopoly aan het doen. Raylison moest telkens lachen als we "kind" tegen Marjolein zeiden.

Onze jongste is nog steeds op Curacao. Ze doet daar huishoudelijke werkzaamheden voor het kinderhuis. Niet het leukste werk, zoals ze zelf zegt, maar wel heel dankbaar. Daarnaast zijn er nog veel andere dingen waar ze van geniet. De mensen, de zon, de zee, het strand. Dat zijn de dingen die Curacao zo anders maken als Nederland. Hier is het de laatste dagen grauw en nat. Vanochtend lijkt het iets beter te worden. Daar kun je bijna elke dag de zon zien. En het is er lekker warm. In het begin moet je daar erg aan wennen.

Een wens die ze al heel lang heeft is het zwemmen met dolfijnen. In Nederland heeft ze een paar maand hard gewerkt om deze wens en het halen van een duikbrevet in vervulling te laten gaan. Dat was ook niet het leukste werk. In een vleesverwerkende fabriek. Het was er koud en het werk was zwaar. Ze heeft wel eens dagen van twaalf uur gemaakt. Mag niet in Nederland, maar gebeurd dus wel...

Als je wilt weten waar ze momenteel woont? Op landhuis Veeris.


Dit landhuis staat op de monumentenlijst als ik het goed heb. Het is heel bijzonder dat wij daar ook zijn geweest. Het is een prachtig pand. Enig nadeel, het onderhoud. En dat moet je goed doen in een tropisch klimaat.

Over een paar weken is dit allemaal voor haar voorbij. Er komen weer nieuwe vrijwilligers voor De Hoop bij het kinderhuis Hebron werken. Er is dan geen plek meer voor Marjolein. Haar verblijf daar duurt dan iets minder lang dan ze zelf had gehoopt. Maar het zal een hele bijzondere periode in haar leven blijven...