Een heel kort berichtje...

Een heel kort berichtje. Op het nippertje dinsdag het vliegtuig gehaald. We gingen om 7 uur op weg maar om 10.20 uur waren we nog steeds niet op Schiphol. Lichte paniek. Marcel, onze zwager, is erg handig met de moderne communicatiemiddelen. Via, via had hij in de auto achterhaald dat wij konden inchecken via internet. Snel het reisburo gebeld die voor ons de tickets had besteld. Na een minuut of 10 kregen wij bericht dat het inchecken was gelukt. Om 11.05 zou het boarden stoppen. Alle vliegtuigen hadden vertraging. Maar dat zul je net zien, de onze dus niet. Om 10.45 uur stopte de auto voor de vertrekhal. Lieve familieleden stonden ons op te wachten met karretjes etc. Toen ging alles snel. Nog even afscheid nemen van al die lieve gezichten. Dat was toch even moeilijker dan gedacht. Vooral van Annemarie.

Het vliegen ging voorspoedig. Een hele ervaring. Dan de aankomst op Curacao. Gek dat dit voor de komende twee jaar ons thuis gaat worden. Daarna de warmte. Oef... wel wennen hoor. Het was even schrikken bij de koffers. Peter zijn fiets was ook mee gekomen en die zagen we niet. Gelukkig kwam was hij er wel.

Cees en Rommy stonden ons buiten op te wachten. Peter is op de fiets naar ons huis gegaan en wij met de auto. Gelukkig hadden ze wat te eten en drinken voor ons gehaald. Daarna nog even de dag doorgenomen en vooral erg rustig gedaan.

Op dit moment moeten we vooral wennen aan de hitte en de muggen. Het gaat goed met ons. Al blijft het nog wat onwerkelijk. Vanaf woensdag avond hebben we elke avond een conferentie gehad. Leuk om allemaal nieuwe mensen te ontmoeten, of mensen die we kennen van weblogs te ontmoeten.

Dat wij dit bericht nu kunnen plaatsen komt daar Peter Geerts. We hebben hem gister ontmoet. Peter stond naast afloop van de conferentie naast Peter en ze kwamen met elkaar in gesprek. We volgen hen al een poosje via internet omdat zij ook vrijwilligers werk doen op Curacao. Omdat wij nog geen internet hebben en dit even lastig regelen is bood hij aan om bij hem thuis te komen internetten. Samen zijn ze nu even de kinderen aan het ophalen en we gaan zo met z'n allen pannenkoeken eten. Echt gezellig.

De komende dagen hopen wij een huurauto te kunnen regelen en zelf een internet aansluiting te hebben. Communiceren wordt dan wat makkelijker.

Dios te bendika (Gods zegen). Geen idee of het zo goed geschreven is maar zo wens je elkaar in het spaans Gods zegen toe. Dat heb ik gister geleerd van een hele lieve spaanssprekende zus Elsie.

Voor al onze vrienden en familie, een hele dikke knuffel. Tot gauw.