Hier even weer een berichtje van ons. Het is wat moeilijk communiceren momenteel. Bellen naar Nederland is erg duur en dat beperken we dan ook tot de kinderen. Een internet-aansluiting zit er momenteel niet in. In het huurhuis is er geen. Een oplossing is draadloos internet maar dat is erg duur en moet je voor minimaal 3 maanden afnemen. Per maand kost het ons dan 75 euro. Een beetje te veel vinden wij. Ze garanderen geen dekking op het hele eiland. Aangezien we over een paar weken verhuizen is dit geen optie. Peter is gisteren twee keer bij de aanbieder geweest en de tweede keer was het bedrag al weer heel wat hoger als de eerste keer.

Vanmorgen zijn we de binnenstad voor de tweede keer in geweest. Twee heel grote passagierschepen liggen daar. Wat een torenflats. De toeristen kom je dan ook volop tegen. Veelal amerikanen. Ik was op zoek naar slippers maar dat valt niet mee. Nog niet geslaagd dus. Wel een heerlijke vruchtenshake gehad. Terwijl we hiervan zaten te genieten aan de waterkant zag Peter ineens achter ons een man met een giga grote slang om zijn nek. Jammer genoeg hebben we hier geen foto van. Of ik hem ook even om mijn nek wou. Echt niet...

Wat heerlijk is op Curacao zijn de taxibusjes. Voor 2,25 naf (= 1 euro) brengen ze je naar de stad. Je stapt aan een hoofdweg op. Vervolgens brengen ze je voor nog eens dat bedrag helemaal tot aan de deur. Omdat we nog geen auto hebben zijn we op dit vervoer aangewezen.
Peter heeft hier ook een fiets maar die staat met een lekke voorband in de schuur. Eigenlijk een douche- en washok maar daar wordt hij dus niet voor gebruikt. Lekke banden zijn op Curacao ook heel gewoon. Nu dus zo snel mogelijk spul zien te vinden om het weer te repareren.

De warmte verschilt per dag. Gisteren was best een koele dag maar vannacht en vandaag voelt het al weer veel warmer. Wel is het wat meer bewolkt. De muggen zijn erg lastig. Je ontkomt niet aan muggebulten en vooral de jeuk is erg vervelend.

Vanmiddag gaan we naar landgoed Veeris om te internetten. Thuis ben ik dit berichtje al aan het voorbereiden. Karin, één van de vrijwilligers, haalt ons op. Gisteravond hebben we even wat noodzakelijke mailtjes kunnen versturen. Wat een verschil met Nederland. Het is erg wennen.

Vorige week stond vooral de conferentie centraal. Daarnaast hadden we alle energie nodig voor de noodzakelijke dingen. Boodschappen doen. Eten klaarmaken. Hoewel het huisje wel een schoonmaakbeurt nodig had kon ik me er niet toe zetten.

Zaterdag was een indrukwekkende dag. ’s Ochtends tijdens de conferentie is gevraagd aan alle aanwezige mannen te breken met de vloek van slavernij. Heel indrukwekkend om te zien dat iedere man naar voren kwam. Dat ze uitspraken hun plaats weer in te nemen als man en vader in het gezin. Ook de vrouwen kwamen daarna naar voren en spraken uit niet meer alleen een man in hun leven toe te laten om zo een kind te kunnen krijgen maar de man weer als echtgenoot te gaan zien. Het ontroerde ons heel erg. ’s Middags was eigenlijk een vervolg hierop. In de slaventijd mocht een donkere man niet naar een blanke kijken. Dat zie je tot vandaag nog terug. Mannen die blanke mannen niet in de ogen durven kijken. Jezus leert zo anders. Hij kwam juist naar de wereld om aan ons gelijk te worden. Om dit te oefenen mochten vrouwen met vrouwen en mannen met mannen dit bij elkaar oefenen. Een minuut in de ogen van de ander kijken en dan zeggen wat er mooi aan hem/haar is. Daarna mocht de ander dat bij jou doen. Geweldig. Ik heb dit met twee lieve antilliaanse vrouwen mogen delen Peter bij twee antilliaanse mannen. Op basis van gelijkwaardigheid. Niet op basis van meerdere of mindere. Dat wonden zo diep kunnen zijn. Na afloop een heerlijke embrassa (hug).

’s Avonds hadden we het feestje van Thirza. Dat was erg gezellig. Ze had heerlijke taart gebakken. Lekker genieten om zo bij elkaar te zijn. De kinderen waren ook op en die vonden het helemaal het einde. Veel te snel was het voorbij.

De volgende dag zijn wij naar de Movies geweest voor een dienst. Pastor Kenneth Thijm is hier voorganger van. Peter en ik werden door hem even kort voorgesteld. Gelukkig mochten we blijven zitten. Wilkin van de Kamp had een woord. Hij legde uit wat het verschil is tussen verzoeking en beproeving. Beproeving is van God en daar moeten we altijd ja op zeggen. Verzoeking komt van satan en daar moeten we altijd nee tegen zeggen. Onze menselijke natuur wil vaak net andersom. Ja zeggen tegen de verzoeking, omdat het zo mooi of fijn lijkt en nee tegen de beproeving omdat het lastig is. Dat merken wij ook op dit eiland. Het zijn hier valt niet mee en je bent geneigd te zeggen. Ik pak mijn koffer en ga weer terug. Maar… we weten dat we hier zijn niet voor ons zelf maar om Gods plan uit te voeren. We vonden het echt een preek voor ons. Heerlijk trouwens een dienst in de bioscoop. Goede airco en prima stoelen. Na afloop net als bij ons koffie of thee met een koekje.

Maandag en dinsdag ben ik het huis wezen poetsen en Peter heeft allerlei andere zaken gedaan. Maandagavond was voor ons de eerst een teamavond mee gemaakt op Veeris. Goed om daar bij te zijn.

Gister dus op Veeris wezen internetten en straks weer. Als het lukt laten we nog wat foto’s zien.

We willen jullie vragen om in Nederland mee te zoeken naar een geschikte woonruimte. Via marktplaats buitenland is soms wat te vinden en ook via “viavia” een site op Curacao. Zelf zullen we ook veel kijken maar doordat we weinig gebruik kunnen maken van internet zal dit lastig zijn. Voor degenen die dit willen vragen wij ook jullie gebed voor een huis maar ook dat wij hier mogen aarden.

Nog even wat foto's om te laten zien.

Dit is fruit uit onze eigen tuin. Maandag kwam er iemand langs die de sleutel van ons huis beheerd. Zij liet zien wat er allemaal groeit. Vooraan zie je lemoen. Rechts daarachter liggen kleine granaatappelen. We hebben er al één geproefd. Hmmmm..... heerlijk. Je krijgt alleen wel vlekken van de schil in je kleren dus de volgende keer letten we beter op. Daarnaast ligt een voor ons onbekende vrucht. Hij moet nog rijpen maar dan kun je de schubben afbreken en uitzuigen. We hebben ook nog een hele grote mangoboom achter in de tuin maar die gaat pas vanaf januari vrucht dragen.

Deze rupsen zitten voor bij ons in de boom. Ze zijn ongeveer 12 tot 15 cm lang en zeker 1,5 cm dik. Rechts zit de kop en links heeft hij een soort van spriet. Eigenlijk klimt hij hier naar beneden maar zo kunnen jullie het beestje beter bewonderen. Erg benieuwd hoe hij er als vlinder uit ziet.

Dit is een foto van de zijkant van ons huis. De voorkant was zo troosteloos. Het lijkt wel een gevangenis. Binnenkort laten we jullie nog meer foto's zien.

Tot gauw!!!