Wij vieren met pasen dat Jezus voor ons onze zonde heeft gedragen en de straf, die wij verdient hebben, de dood, heeft overwonnen. Op paasmorgen vieren wij dat Hij is opgestaan uit de doden. En dat wij met Hem het eeuwige leven ontvangen als wij erkennen dat Hij de Zoon van God is en Hij in onze plaats de straf gedragen heeft.
Misschien is het allemaal een beetje moeilijk te begrijpen zo. Laat ik een ander voorbeeld noemen. Stel je zit terecht in de dodencel. Er is geen sprake van een rechterlijke dwaling. Stel dat er iemand naar je toe komt die zegt: "Wil je met mij van plaats verwisselen? Ik ga in de dodencel zitten en zal in jou plaats het vonnis ondergaan. En jij mag dan in mijn plaats mijn leven in vrijheid, buiten de gevangenispoorten, gaan leiden."
Jezus vraagt dit vandaag nog steeds aan de mensen. Ook aan jou. Zullen wij van plaats verwisselen? Ik draag jou straf en jij mag Mijn vrijheid ontvangen. Dat wil Hij omdat Hij zo vreselijk veel van jou houdt!
Sommige mensen denken aan God als een straffende God, die het fijn vindt om mensen telkens weer te herinneren aan hun tekortkomingen en de dingen die zij verkeerd hebben gedaan in hun leven. Maar Jezus zegt van zichzelf dat Hij niet naar de wereld gekomen is om te oordelen, maar om Zelf geoordeeld te worden. Daar spreekt zoveel liefde uit voor ons.
Jezus is ook niet om het leven gebracht, zoals veel mensen denken. Dan zou het Hem allemaal maar zijn overkomen. Nee, Hij was zo machtig. Als Hij het gewild had, had Hij zo van het kruis kunnen komen. Maar dan was Gods plan om de mensen te redden op niets uitgelopen. Dan hadden we allemaal zelf in die dodencel moeten blijven zitten. Het was Gods plan dat Zijn enige Zoon in onze plaats zou sterven zodat wij voor altijd zouden mogen leven. Niet Mijn wil geschiedde, maar Uw wil zegt Jezus, dat kunnen wij lezen in de bijbel. Jezus heeft zelf Zijn leven afgelegd. Vader, in Uw handen beveel ik Mijn Geest zegt Hij als Hij aan het kruis hangt. Ook daar spreekt zoveel liefde uit van Jezus voor de mensen.
In het boek "Het wonder van het kruis", geschreven door Wilkin van de Kamp, kun je nog veel meer lezen over de laatste achttien uren voor de kruisiging van Jezus . Hoe belangrijk die zijn geweest. Maar ook de betekenis van Zijn opstanding op de derde dag. Wil jij hier meer over weten, laat dan een berichtje achter. Het zou leuk zijn als je er een motivatie bij kunt geven, maar dat is niet noodzakelijk.
Wij willen namelijk graag een GIVEAWAY organiseren. Dat betekent dat wij onder de inzendingen een paar mensen het boek gratis gaan toesturen. Wie weet ben jij één van de gelukkige. Rond 20 april worden eventuele winnaars bekend gemaakt.
Na de dienst hebben Peter en ik samen voor een uitgebreide koffietafel met de meiden gezorgd. Op paasmorgen krijgen de meiden elk jaar een chocolade hazenpaartje. Het heeft niets met pasen te maken maar is voor ons een leuke familietraditie geworden.
En nog steeds zijn ze te verkrijgen. Het was al met al erg gezellig en we hebben heerlijk gekletst met z'n allen.
Later op de middag nog heerlijk gegourmet. Dan mag het ook rustig langer duren dan normaal. Heerlijk om zo naar elkaar te luisteren en samen te zijn.
Aan het begin van de avond hebben wij onze oudste uitgezwaaid. Over een paar weken komt ze weer thuis.
Dinsdag en woensdag waren drukke dagen. Donderdag zou ik in het huis bezig, maar ik had honderd-en-één uitvluchten om wat anders te doen. Tja... dat heb ik geweten.
Donderdagnacht de hele nacht behoorlijk last van mijn maag en heel slecht geslapen. 's Morgens er weer vroeg uit want het ontmoetingscentrum stond op het programma. Maar goed en wel uit bed liep het zweet mij al over de rug. Met moeite en appel geraspt en gegeten. Toch maar op de fiets er naar toe. Als ik heel rustig zou fietsen moest het toch wel lukken. Dat ging allemaal goed. Maar wat was ik moe en beroerd. Tot mijn opluchting had mijn "collega" iemand meegenomen die dag. Een logeetje die voor zes weken bij haar vakantie komt houden. Een meisje dat in Siberie zorgt voor tieners die wees zijn en op straat komen te staan omdat er van overheidswege geen opvang meer voor hen is. Het was erg leuk om haar te ontmoeten, maar ik had er meer van genoten als mijn lijf niet zo had tegen gewerkt.
Tegen twaalven toch maar eerder naar huis gegaan. Heerlijk in mijn mand gedoken en praktisch geslapen tot de volgende ochtend half negen.
Gisteren ook nog de hele dag in pyama op de bank gehangen. Maar ja. Het huis was dus nog steeds niet gedaan. Manlief was gisteren druk met boodschappen halen en allerlei andere dingen die ook belangrijk waren. Hij vroeg wel telkens of hij wat kon doen... de schat...maar het leek wel of er naast mijn maag ook iets niet helemaal goed was met mijn lieve hersentjes. Het denken ging erg moeizaam. Dus... dat maar zo veel mogelijk gelaten.
Vandaag ben ik maar begonnen met de strijk weg te werken. En toen vond mijn lichaam het welletjes. Eigenlijk moet ik even gaan slapen, maar ik heb geen zin om vervolgens vannacht een poos wakker te liggen. Dus... tegen beter weten in zit ik nu achter de "cump" wat te tikken en wat mailtjes af te handelen...
Manlief is begonnen met de lasagneschotel. Een paar hapjes ga ik toch echt wel proberen. En het huis... ach het hoeft niet altijd spik en span te zijn... toch???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten