maandag 16 februari 2009

Het gaat goed met ons...

Het gaat goed met ons. Boven verwachting eigenlijk. Vanaf onze thuiskomst op oudejaarsdag waren we ook echt thuis. Genieten van de luxe die we hier hebben. Wat is Nederland toch een geweldig land. Goed onderwijs, goede infrastructuur, goede voorzieningen.

Op dit moment zijn we allebei nog thuis. De dagen vliegen voorbij, never a dull moment. Tijd te kort eigenlijk. We genieten. Van de ontmoetingen met mensen. Van elkaar. Van dingen waar we mee bezig zijn.

We zien een duidelijke verandering met voor ons vertrek. We genieten van de vele sociale contacten. Soms gepland, vaak ook onverwachts. Verbazingwekkend hoeveel mensen er op je pad komen. En... wij hebben de tijd. Dat is een schaars iets geworden in onze maatschappij. Mensen rennen aan elkaar voorbij. Iedereen werkt en heeft een overvolle agenda. De technische vooruitgang heeft veel zaken makkelijker gemaakt maar het leven ook een stuk jachtiger.

Voor wat de toekomst betreft. We krijgen veel vragen over wat we nu in Nederland gaan doen. Mensen verwachten dat we hier ook kinderwerk gaan doen.

We hebben zelf nog geen idee hoe God onze wegen verder zal leiden. We staan open voor alles. Wel hebben we de afgelopen weken met elkaar gedeeld wat onze verlangens zijn. Hoe we zelf de toekomst zien. Niet alles is realiseerbaar op dit moment. We hebben deze verlangens uitgesproken naar God en het daar maar gelaten. We hebben allebei het idee dat we hier in Nederland niet iets met kinderen moeten gaan doen. Het gezinsvervangend huis was echt verbonden met het kinderhuis Hebron op Curacao.

Toch leek het er even op dat we tijdelijk een kindje in huis zouden krijgen. De broer van Willeke kwam met de vraag of we tijdelijk voor ons neefje wilden zorgen. Nou, daar hoefden we geen van beiden lang over na te denken. Natuurlijk wilden we dat doen. Op dit moment is het niet meer aan de orde.

Peter is zich aan het orienteren op de arbeidsmarkt. Op werk.nl moet je allerlei gegevens invullen om bij het CWI ingeschreven te zijn. Op zich een mooi systeem, ware het niet dat het niet werkte. Hoe hij zijn geboortedatum ook invulde, hij kwam niet verder. De meest vreemde combinaties werden door ons bedacht, maar helaas pindakaas. Jammer dat hij geen ervaring heeft op IT-gebied. Vraag en aanbod hè... waren we allemaal geholpen.

Nee, het lag ook niet aan hem. Er heeft zowaar een bolleboos naar moeten kijken want bij het callcentre kwamen ze er ook niet uit. Ja, een hele vooruitgang alles on-line, maar dan moet het wel werken. Dit speelde een paar weken terug.

Vandaag heeft hij on-line wat vragenlijsten doorgewerkt. Bij het CWI kun je een competentietest ondergaan. Dat leek hem erg interessant om te doen. We zijn benieuwd hoe zijn zoektocht verder gaat.

We merken wel dat het werk niet voor het oprapen ligt. We zien wel wat het gaat worden. Zijn CV ligt bij wat uitzendbureaus die gespecialiseerd zijn in de grafische sector. Verder is er een farmaceutisch bedrijf wat binnenkort personeel nodig heeft. Kijken of hij daar voorlopig aan de slag kan.

Vanmiddag zijn we gebeld door de UWV. Peter heeft daar een aanvraag voor een WW-uitkering lopen. Ik dacht dat Peter naar het CWI was om daar verder te praten over zijn competenties. Heb dat ook meegedeeld aan de bewuste persoon van het UWV. Foutje, hij was gewoon wat dingen aan het regelen. En ik maar denken dat hij een serieuze afspraak had. Dat moet hij morgen maar even rechtzetten.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Deze weblog kende ik ook wel, hoor, maar omdat hier weinig ge-updated werd, reageerde ik op Annelein.
Bedankt voor de update. Ik ben benieuwd wat het gaat worden! Veel plezier met sociale contacten en creativiteit!

Marjolein zei

Hee pap en mam,

Wat leuk om weer is een blog te lezen! En fijn om is te lezen wat jullie zoal doen in NL. En waarom komt Dave niet meer bij jullie thuis? Gaat dat allemaal toch weer goed? Ben daar wel even heel benieuwd naar! Zou het wel heel gaaf vinden als Dave bij ons komt :D... Mr dat hoor ik vast nog wel via de mail

We srpken snel!!
Dikke brasa!