Een hele ervaring...

Wij vonden het een hele ervaring, de opening van de trekker. Er was een podium en een tent opgezet. De tent was heerlijk om onder te zitten. De zon scheen volop en zo was er in ieder geval wat schaduw. De nodige mensen deden een woordje. Veelal in het papiaments. Hier verstaan we weinig tot niets van. Wel begrepen we dat de stichting erg blij is met de trekker en dat ze hopen het landgoed zijn oude luister terug te geven. Dat gaat al een aardig eindje de goede kant op. Er zijn veel beesten, er is een bananenplantage en nu dus ook een trekker.


Lambert geeft een korte demonstratie, waarna iedereen naar een omgeploegd stuk land loopt. Willeke had zich netjes gemaakt en schoenen met hakken aan. Niet echt handig om een landelijk weggetje af te lopen die ook nog eens erg stijl naar beneden loopt.



Daar mochten de kinderen zaad inzaaien waaruit een gewas voor veevoer groeit. Peter helpt ook een handje en een antilliaanse broeder maakt de foto's.


Daarna moeten we al weer weg. Onze chauffeur heeft andere verplichtingen. Toch leuk om het meegemaakt te hebben. Een hele belevenis. De televisie... die hebben we niet gezien. Wel een fotograaf. Ach dat soort verwarring heb je hier wel vaker. Een kwestie van goed doorvragen én de juiste vragen stellen.