De andere reden... wij zijn op huwelijksreis geweest!!!! Zondag was het precies 25 jaar geleden dat Peter en ik elkaar het ja-woord hebben gegeven. Onze mini-huwelijksreis was overweldigend. We zijn een lang weekend naar het Parkhotel in Horst geweest. Waarom deze reis voor ons zo bijzonder was kun je hier lezen.
Vanaf de snelweg konden we het al zien liggen. Dat was even schrikken, maar dat bleek helemaal niet nodig.
We reden een prachtige parkeerplaats op met een stijlvolle entree naar het hotel. Alles was al helemaal voor kerst versierd. Heel sfeervol. En... ik hou wel van sfeer. Het hotel is een soort eerbetoon aan het kasteel wat daar gestaan heeft.
Over een brede brug, met rode loper, liepen we het hotel binnen. De inrichting was modern maar ook stijlvol. Kortom, de eerste indruk was overweldigend.
Dit is een klein gedeelte van de Brasserie. Het geeft de sfeer goed weer alleen het ruimtelijk effect komt minder over.
Na het inchecken werd ons in de Brasserie een drankje aangeboden. We hebben heerlijk genoten van een glaasje Prosecco met wat te knabbelen erbij. Het was er heerlijk rustig. Niet leuk voor de bediening, wel voor ons.
De kamer was leuk ingericht met voldoende verlichting. We hadden de standaard kamer geboekt. De badkamer was helemaal af. Op de kamer was ook nog een zitje, daar konden we dus prima vertoeven. Hoewel we aan het begin van de vleugel zaten hebben we totaal geen overlast gehad van andere gasten.
's Avonds een heerlijk diner. De volgende ochtend was er een uitgebreid ontbijtbuffet. Daar hebben we ook heerlijk van genoten en lekker lang aan tafel gezeten. 's Middags zijn we Venlo wezen verkennen. Dat wil zeggen... het centrum. Venlo heeft ons aangenaam verrast. Wel verbaasden wij ons over de vele duitsers die daar waren en hoeveel er in het duits werd aangegeven. Daardoor kreeg je het gevoel dat je in het buitenland zat. Best ook wel leuk. Met wat jassen rijker en nog wat andere dingetjes gingen we terug naar het hotel. Die jassen waren een hele verrassing. Vorig jaar vond ik het zonde om nog een nieuwe te kopen. Op Curacao draag je amper een jas. Laat staan een winterjas. Maar... hij was na een jaartje of zeven toch echt op. Nergens was een jas te vinden die ik leuk vond, tot ik er in Venlo dus zomaar tegen aan liep. 's Avonds hebben we weer genoten van een heerlijk diner.
De hotelvoorzieningen waren ook allemaal goed verzorgd.
En toen was het DE dag. Bij het ontbijt kregen we een glaasje bubbels aangeboden. Dat was echt een verrassing en ook heel feestelijk. Normaal zou ik het niet in mijn hoofd halen om 's ochtends een glaasje te drinken maar dit... wat een lief gebaar. En hoe ze dat wisten? Peter had de dag tevoren bij de receptie verteld hoe het hotel ons boven verwachting was bevallen en wat de reden was voor onze komst. Dat hadden ze dus onthouden en vandaar dat wij werden verrast. Zo attent. Volgens mij straalde ik van oor tot oor.
Het hotel zelf ligt aan een natuurgebied met wat meertjes. Die meertjes zijn waarschijnlijk ontstaan bij het afgraven van zand voor de aanleg van de snelweg. Nu kon je daar dus heerlijk wandelen. Dat hebben we 's ochtends dan ook gedaan. Op deze manier kregen we ook weer een heel ander beeld van het hotel te zien.
Zaterdag en zondag hebben we heerlijk tijd genomen om op z'n Curacao's tijd met God en elkaar door te brengen. Op z'n Curacao's, wat is dat??? Dat is een gewoonte die we tijdens ons verblijf op Curacao hebben ontwikkeld. Daar waren de dagen lang en we hadden weinig om handen. Ook beschikten we lange tijd niet over internet of tv. Peter ging dan vaak voorlezen uit de bijbel en ik zat met een handwerkje bij hem te luisteren. Dingen die we lastig vinden of niet begrijpen bespreken we met elkaar en soms wordt een stukje opnieuw voorgelezen. Dat is ons zo goed bevallen dat we dat zoveel mogelijk proberen vast te houden.
's Middags wilden we een bezoek brengen aan de kasteeltuinen van Arcen. Je zult het niet geloven, maar we stonden echt net voor de poort om een kaartje te kopen toen het begon te regenen. We keken elkaar eens aan... nee, daar hadden we allebei geen zin in. Je kon daar ook wel wat drinken maar wij zijn naar het hotel terug gegaan. Het is daar veel te leuk om onze tijd ergens anders door te brengen.
Omdat het feest was hebben we cappucino met limburgse vlaai besteld. Natuurlijk allebei een andere smaak om bij elkaar te kunnen proeven. We vonden allebei K'neeltje het lekkerst. Dus...mocht je in de buurt van Horst komen ga dan even naar het Parkhotel of naar de Echte Bakker in het dorp voor deze vlaai.
's Avonds bij het diner was het menu extra feestelijk leek het wel. In ieder geval had de kok gezorgd voor een geweldig dessert. De vorige twee avonden was het dessert ook telkens een feestje op zich maar nu had hij zichzelf overtroffen. Speciaal voor ons werd op een etagère allerlei lekkernijen voorgeschoteld. Het zag er zo feestelijk uit.
Maandag was al weer de laatste dag. Voor de laatste keer genoten van het ontbijt. Na het ontbijt onze koffers ingepakt. We wilden eigenlijk naar de kerstmarkt in Düsseldorf maar dat gaat allemaal niet meer zo gemakkelijk. Je hebt te maken met milieuvignetten. Op de terugweg zijn we Nijmegen in geweest. Daar hebben we een paar uur rondgelopen.
Van onze jongste kregen we bericht niet voor half zes thuis te komen. Omdat het verkeer op de weg meeviel waren we wat vroeg in de buurt van onze woonplaats en zijn nog even een Intratuin ingelopen. Altijd leuk rond deze tijd van het jaar.
En toen... naar huis. Wat een heerlijke thuiskomst. Er branden overal kaarsjes en er stonden bloemen. Vooral witte rozen. Daar hou ik zo van. Een lief stukje van een vriendin, een stapeltje kaarten. De tafel was gezellig gedekt. Zo lief. Eerst onder het genot van een glaasje ons verhaal gedaan en wat foto's laten zien. Daarna met z'n drietjes heerlijk gegeten. Daarna nog met z'n allen op de bank een film wezen kijken.
Het is voor ons een overgetelijke gebeurtenis geworden. Hoe vaak ik aan Peter heb verteld hoe erg ik genoot. Hoe bijzonder het was. Wat een prachtig hotel we hadden. De muziek was zelfs uit onze tijd. Het voelde echt als een huwelijksreis. Heel speciaal. Wij hebben samen teruggekeken op 25 jaar met ups en downs. Onze zegeningen geteld. Uitgesproken wat we zo bijzonder aan de ander vinden. En...God gedankt dat wij nog altijd bij elkaar zijn. We zijn erg benieuwd naar de komende 25 jaar!
